هی بحث میکند
نیچه روی میز است
کافکا قهر کرده
چخوف دست به البالو میبرد
صد سال تنهایی
نتیجه این همه تحلیل است
مادر بزرگ چای و نعنایش را میخورد
معشوق
بانوی اهنی
کوچه های تحمیل است
هی سنگ میزنی
چادرش را دندان میگیرد
فحش میدهی
راهت را به طرف کارته سخی کج میکنی
بولانی نذری مادر توی زَمبیل است
زندگی صفر درجه
کاوه ایریک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر